1. Οι Δανειολήπτες υποφέρουν και αγωνιούν, παραμένοντας όμως απροστάτευτοι από το κράτος ( απ’ όλες τις εξουσίες και τα όργανα του), την στιγμή που την ευθύνη για την κατάντια τους την φέρει το κράτος και οι Τράπεζες. Το τραγικό δε είναι ότι τώρα αυτοί που ευθύνονται τους κυνηγούν σαν να μην συνέβη τίποτε, ζητώντας τους να ανταποκριθούν άμεσα και πλήρως στις υποχρεώσεις τους. Αυτό είναι ΑΔΥΝΑΤΟ και το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι, αφού θεσμοθέτησαν την οδηγία και τον Κώδικα της Κεντρικής Τράπεζας, για να προστατεύσουν τους Δανειολήπτες και να τους βοηθήσουν να βρουν λύση στα προβλήματα που τους επέφερε η εγκληματική αμέλεια του Κράτους και η ασυδοσία των Τραπεζών. Μέσα στα πλαίσια αυτά ο ΣΥ.ΠΡΟ.ΔΑ.Τ. καθοδηγεί και ενημερώνει τα μέλη του αλλά και όλους τους δανειολήπτες για την προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων τους. Τους προτρέπει να ζητούν αναδιαρθρώσεις των δανείων τους και τους υποδεικνύει τα βήματα που μπορούν να ακολουθήσουν. Εδώ και καιρό έχουμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας τα σχετικά έντυπα για τις αναδιαρθρώσεις και συμβουλεύουμε τους δανειολήπτες για τα πως θα πρέπει να χειριστούν τα θέματα. Αναλόγως του αποτελέσματος και της αντιμετώπισης που τυγχάνουν, προτείνουμε διάφορες λύσεις. Πολύ σημαντική κρίνεται η άμεπτη συνεργασία μας με άλλους συνδέσμους ή οργανώσεις, που σκοπό έχουν την προστασία των συμφερόντων των πολιτών που έχουν τα ίδια προβλήματα και ήδη έχουμε προγραμματισμένη νέα συνάντηση μαζί τους στις 08/07 όπου θα αποφασίσουμε τα μέτρα στα οποία θα προχωρήσουμε για την εφαρμογή της οδηγίας και του Κώδικα. Καθιερώσαμε επίσης επαφές και συναντήσεις με όλες τις πολιτικές δυνάμεις, τους κρατικούς φορείς, με σκοπό την μεταφορά των θέσεων των δανειοληπτών. Ομάδα ειδικών συμβούλων μας, εξεργάζεται κα αναλύει τις εξελίξεις και μας συμβουλεύει για εξειδικευμένα θέματα οπότε τοποθετούμαστε ανάλογα. Τώρα ασχολούμαστε με τις κεφαλαιοποιήσεις τόκων και ανατοκισμού κατ’ αντίθεση με τον Νόμο περί ελευθεροποίησης των επιτοκίων, τον δόλιο εξαναγκασμό των δανειοληπτών σε επενδυτικές ασφάλειες ζωής σαν εγγύηση των δανείων που τους παραχωρήθηκαν και τις παράνομες και/ή αδικαιολόγητες συνεχείς αυξήσεις των επιτοκίων πέραν αυτού που έχει συμφωνηθεί.
2. Δεχόμαστε καθημερινά σωρεία καταγγελιών από δανειολήπτες αναφορικά με δόλιες τακτικές των πιστωτικών ιδρυμάτων, που ανέντιμα με διάφορες παραπλανητικές δηλώσεις, αλλά και πιέσεις (π.χ. απειλές για αυξήσεις επιτοκίων, για κατασχέσεις, παραπομπή στο τμήμα ανάκτησης χρεών κτλ) τους αναγκάζουν να υποκύπτουν και να υπογράφουν λύσεις που δεν ανταποκρίνονται στις οικονομικές τους δυνάμεις, με μοναδικό γνώμονα την αποκόμιση πλεονεκτήματος η/και κέρδους αδιαφορώντας για την επιβάρυνση που προκαλούν στους δανειολήπτες. Δεχόμαστε επίσης καταγγελίες ότι τράπεζες θέτουν ως προϋπόθεση για αναδιάρθρωση ή παρουσιάζουν σαν αναδιάρθρωση, την έκδοση απόφασης εναντίον των δανειοληπτών με αναστολή. Ο συνεργατισμός μάλιστα παραπέμπει σε διαιτησίες, παρουσιάζοντας τες σαν τυπική διαδικασία, παραπλανώντας έτσι τους δανειολήπτες που δεν γνωρίζουν ότι βρίσκονται αντιμέτωποι με εναντίον τους απόφαση που μπορεί να εκτελεστεί άμεσα αν εγγραφεί στο δικαστήριο.
3. Όλες οι Τράπεζες και Σ.Π.Ε. έχουν υποχρέωση να εφαρμόζουν την οδηγία της Κεντρικής και τον κώδικα συμπεριφοράς σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις. Δυστυχώς βλέπουμε τις διατάξεις αυτές να καταστρατηγούνται ασύστολα. Παραγνωρίζεται εντελώς το ότι σκοπός της οδηγίας και του κώδικα είναι η επίλυση του προβλήματος με βάση τις βέλτιστες πρακτικές που ακολουθούνται παγκόσμια. Οι τράπεζες οφείλουν να εξετάζουν την βιωσιμότητα των προτεινόμενων λύσεων με σκοπό την αποφυγή νομικών διαδικασιών και την ρευστοποίηση των εξασφαλίσεων. Κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος και της τράπεζας και του δανειολήπτη και κατ’ επέκταση της οικονομίας. Αυτό που δυστυχώς οι τράπεζες δεν φαίνεται να κατανοούν είναι ότι η καταφυγή σε δικαστικές διαδικασίες κάθε άλλο παρά ωφέλιμη είναι για αυτές. Οι χιλιάδες αγωγών που καταχωρήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 2013 μέχρι σήμερα και οι διαδικασίες διαιτησίας που έγιναν την περίοδο αυτή, είναι περιπτώσεις που έπρεπε να τύχουν επεξεργασίας με την μεθοδολογία και διαδικασία της Οδηγίας και του Κώδικα. Οι πολίτες διερωτώνται τι έκανε η Κεντρική Τράπεζα μέχρι σήμερα για να επιβάλει την εφαρμογή τους. Ακόμη και τι έκανε για να εμποδίσει τις τράπεζες να σέρνουν τους δανειολήπτες στα Δικαστήρια επιβάλλοντας σ’ αυτούς αυξημένα επιτόκια που δικαιολογούνται μόνο όταν κάποιος έχει την δυνατότητα αλλά δεν πληρώνει. Τι έκανε το κράτος για να προστατεύσει τους πολίτες του από την καταδυνάστευση που τυγχάνουν από τις τράπεζες; ΤΙΠΟΤΑ!! Αντίθετα τόσο η Κεντρική όσο και το Κράτος δικαιολογούν το τι συμβαίνει με το άστοχο επιχείρημα ¨ ότι είναι δύσκολο θέμα για τις τράπεζες και χρειάζονται χρόνο¨. Όμως γιατί οι δανειολήπτες να επιβαρύνονται και αυτό το κόστος;; Μέχρι πότε θα αφήνονται οι Λύκοι να κατασπαράζουν τα πρόβατα και ο βοσκός (κράτος) θα αφήνει τις πόρτες ανοικτές;; Θυμίζουμε την στάση του κράτους (και κεντρικής) στην φούσκα του χρηματιστήριου, των ακινήτων, στην δόλια πώληση αξιογράφων, στη δόλια σύναψη δανείων σε ξένο νόμισμα. Σας διαβεβαιώνω ότι η υπομονή των Δανειοληπτών έχει εξαντληθεί πλέον και άρχισαν να εξοργίζονται. Αγωνιούν και πασχίζουν να σώσουν την περιουσία τους και ολίγον τους ενδιαφέρει εάν οι τράπεζες περάσουν τα τεστ αντοχής. Τα προβλήματα των τραπεζών έχουν κουράσει τον κόσμο που συνεχώς πληρώνει βαρύ τίμημα για τις ασυδοσίες τους που συνεχίζουμε να τις πληρώνουμε. Ας πάρουν ΟΛΟΙ αυτό το μήνυμα και κυρίως πως αν δεν υπήρχαν πρόβατα, δεν θα υπήρχαν ούτε λύκοι ούτε ο βοσκός!!
4. Φυσικά και η ενημέρωση των δανειοληπτών για τα δικαιώματα τους αποτελεί το κλειδί για την σωστή αντιμετώπιση τους. Ας μην ξεχνάμε ότι η τυφλή εμπιστοσύνη στις τράπεζες μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση. Οι δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα σωστής και επαρκούς πληροφόρησης και επεξήγησης των όσων τους προτείνονται. Επίσης, ότι δικαιούνται να ζητούν όπως η επικοινωνία τους με την Τράπεζα γίνεται γραπτώς. Ότι έχουν δικαίωμα να ζητήσουν την διαγραφή των παράνομων και καταχρηστικών επιβαρύνσεων και ότι δικαιούνται να ζητούν πλήρεις λεπτομέρειες και επεξηγήσεις για τις προτάσεις αναδιαρθρώσεων, ότι αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν 2-3 διαζευκτικές λύσεις σύμφωνα με τις σημερινές οικονομικές τους δυνατότητες, που πρέπει να είναι βιώσιμες, μακροχρόνιες και δίκαιες χωρίς να δημιουργούν οικονομικό μειονέκτημα για τον Δανειολήπτη. Οι Δανειολήπτες πρέπει να γνωρίζουν ότι δικαιούνται να ζητούν ουσιαστική μείωση επιτοκίου ίσου με εκείνο που συμφωνήθηκε, περίοδο χάριτος, προτεραιότητα στην εξόφληση κεφαλαίου και μετά των τόκων. Επίσης δικαιούνται όπως έχουν χρόνο μελέτης των δεδομένων και λύσεων που τους προτείνουν μέχρι και 20 μέρες. Αν οι Δανειολήπτες δεν συμφωνούν, η Τράπεζα οφείλει να ανταποκριθεί μέσα σε 5 μέρες, εκφράζοντας προθυμία για επανεξέταση άλλων επιλογών. Δικαιούνται να προσφύγουν στην Επιτροπή Επίλυσης Διαφορών αν διαφωνούν με τις προτάσεις των Τραπεζών και υπό ορισμένες προϋποθέσεις να προσφύγουν στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο.
5. Ήταν υποχρέωση του κράτους να ενεργοποιήσει τον θεσμό – σαν μια μορφή προστασίας στους πολίτες του όπως την ανέλυσα πιο πάνω – από το 2010 τουλάχιστον. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα ακόμη συζητούμε πως θα λειτουργήσει, τι εξουσίες θα έχει και διάφορα άλλα, για να ικανοποιηθούν όλοι, τη στιγμή που διαβεβαιώνουμε την Τρόικα ότι όλα προχωρούν κανονικά (πήραμε 2 παρατάσεις). Το μεγάλο κυβερνητικό ατόπημα όμως είναι πως με το νομοσχέδιο που προτείνει, αφ’ ενός μεν χρησιμοποιεί τον θεσμό σαν το μέσο για να λυθεί το μέγα θέμα της προστασίας της κύριας κατοικίας και αφ΄ ετέρου αφήνει ¨εκτός προστασίας¨ εκείνους, που λόγω της καθυστέρησης εφαρμογής του θεσμού σύρθηκαν στα δικαστήρια και δικάζονται. Σημειώστε ότι, σε προηγούμενο νομοσχέδιο υπήρχε πρόνοια για αναστολή των δικαστικών ή διαιτητικών διαδικασιών που ως δια μαγείας εξαφανίστηκε. Ας διερωτηθεί ο κάθε πολίτης γιατί. Εισηγούμαστε ότι πρέπει να δοθούν ουσιαστικές εξουσίες στον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο ούτως ώστε, να βοηθά στην επίλυση του προβλήματος, χωρίς άλλη καθυστέρηση, που και πάλι την πληρώνουν οι δανειολήπτες. Το πέπλο προστασίας πρέπει να περιλαμβάνει όλους. Αυτό το οφείλει το Κράτος στους πολίτες του.
6. Με βάση τις δεσμεύσεις μας μέσω του τελευταίου μνημονίου, πρέπει να παραμερίσουμε όλα τα εμπόδια, ούτως ώστε να μπορούν να ρευστοποιούνται οι εξασφαλίσεις εντός λογικών χρονικών πλαισίων (μάξιμουμ 1,5 χρόνο από την έναρξη των σχετικών διαδικασιών και 2,5 χρόνια όταν πρόκειται για την κύρια κατοικία). Αυτά πρέπει να γίνουν. Όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το ότι σήμερα ζούμε υπό ειδικό καθεστώς οικονομικής αποτελμάτωσης. Η διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, με τις πρόσφατες δηλώσεις της, υπερασπίζεται, δικαιολογεί και προστατεύει πλήρως τις τράπεζες και στο θέμα της κύριας κατοικίας. Ο ρόλος της όμως δεν πρέπει να περιορίζεται σ’ αυτό. Οι εξουσίες της επεκτείνονται και στην επιβολή κυρώσεων εναντίον εκείνων των τραπεζών που δεν εφαρμόζουν τις δικές της οδηγίες και εγκυκλίους. Αν αυτό γινόταν από τους προηγούμενους διοικητές η οικονομία μας δεν θα βούλιαζε. Επομένως, θα πρέπει να πιέσουμε και να αναγκάσουμε τις τράπεζες, να εφαρμόσουν αυτά που πρέπει αλλά και να φέρονται έντιμα και καλόπιστα. Τότε μόνο θα λυθούν τα προβλήματα περιλαμβανομένης και της προστασίας της κύριας κατοικίας. Τον κάθε πολίτη ενδιαφέρει κυρίως να προστατεύσει το σπίτι του, μέσω μιας σωστής αναδιάρθρωσης δίκαια και βιώσιμη. Χρειάζεται εντιμότητα, καλή πίστη και διάθεση για να βρεθούν λύσεις. Αυτούς που οι Τράπεζες σήμερα απειλούν, εκβιάζουν και παραπλανούν αύριο θα τους χρειάζονται σαν πελάτες.